Umowa o mieszkaniowy kredyt hipoteczny w złotych indeksowany kursem CHF
W umowie o mieszkaniowy kredyt hipoteczny w złotych indeksowany kursem CHF znajdowały się między innymi następujące zapisy dotyczące zasad ustalania wysokości salda kredytu i wysokości poszczególnych rat kredytu w oparciu o kursy waluty obcej CHF:
„Równowartość wskazanej kwoty w walucie CHF zostanie określona na podstawie gotówkowego kursu kupna CHF Banku z dnia wypłaty (uruchomienia) kredytu (kurs notowany z pierwszej tabeli kursowej Banku – tabela A w tym dniu) i zostanie podana
w harmonogramie spłat” – § 1 ust. 1 zd. 2 Umowy;
„Kredyt zostanie uruchomiony w złotych, a jego równowartość w walucie CHF ustalona zostanie według kursu kupna określonego w § 1 ust. 1, w dniu uruchomienia kredytu” – § 2 ust. 4 Umowy;
„Kredytobiorca zobowiązuje się do spłaty kredytu wraz z odsetkami oraz innymi zobowiązaniami wynikającymi z umowy kredytu. Kredyt, odsetki oraz inne zobowiązania wyrażone w CHF będą spłacane w złotych jako równowartość raty w CHF przeliczonej według gotówkowego kursu sprzedaży CHF Banku z dnia wymagalnej spłaty raty (kurs notowany z pierwszej tabeli kursowej Banku – tabela A, w tym dniu” – § 4 ust. 1 Umowy.
Zarzuty w stosunku do umowy – nieważność umowy
Z uwagi na znajdujący się w umowie mechanizm indeksacji, w pozwie podniesiono zarzuty dotyczące między innymi: braku transparentności wzorca umownego (umowy), naruszenia zasady swobody umów, przepisów prawa bankowego, naruszenia zasady określoności świadczenia i nieuzgodnienia istotnych przedmiotowo elementów umowy, jak i naruszenia obowiązków informacyjnych, w tym nieprzedstawienia pełnych i zrozumiałych informacji o ryzyku kursowym oraz braku rzetelnej informacji o granicach ryzyka walutowego.
Oczywiście argumentacja przedstawiona w pozwie dotyczyła także znajdujących się w umowie klauzul niedozwolonych, które w sposób nieuprawniony umożliwiały bankowi jednostronnie i arbitralnie ustalać kursy kupna oraz sprzedaży CHF.
Rozstrzygnięcie sądu – zasądzenie nadwyżki ponad udostępniony kapitał
Z uwagi na to, że umowa została spłacona w 2020 r., kredytobiorcy w ramach sporu sądowego domagali się wyłącznie zwrotu spłaconych pieniędzy, tzw. nadwyżki ponad udostępniony kapitał.
Fakt, że doszło do przedterminowej spłaty udzielonego kredytu nie stał na przeszkodzie w wytoczeniu przeciwko bankowi powództwa o zapłatę.
Sąd zasądził na rzecz kredytobiorców dochodzone przez nich kwoty. Powództwo zostało oddalone w niewielkim zakresie – jako datę rozpoczęcia naliczania odsetek przyjęto moment pouczenia kredytobiorców o skutkach nieważności umowy.
Wyrok jest nieprawomocny. Kancelaria oczekuje apelacji ze strony banku.
